تست کیت

شما می توانید مقاله زیر در رابطه با شيمي آب را در قالب پادکست آموزشي  ArianPoolCast013بشنويد:

حفظ آب استخر در حالتی متعادل و ایمن، مساله ای مهم و در عین حال دلهره آور برای بسیاری از صاحبان استخر می باشد. شیمی آب از اهمیت ویژه ای در استخرهای شنا برخوردار است. ممکن است آب استخر شما شفاف باشد، ولی این بدان معنا نیست که آب استخر شما سالم است.

شیمی آب را می توان به ۲ بخش اصلی تقسیم کرد:

بهداشت آب

آب استخر باید جهت تضمین ایمنی و سلامت شناگران، تصفیه و گندزدایی شود. در غیر این صورت، باکتری و سایر آلاینده های میکروسکوپی به سرعت در آب تکثیر می شوند. در صورتی که از کلر برای گندزدایی آب استفاده می شود، میزان کلر آب استخر باید همواره در سطح قابل قبولی باشد.

تـعادل پارامترهای شیمیایی آب

pH، معیاری برای اندازه گیری میزان اسیدی یا قلیایی بودن آب استخر است. این پارامتر، مهم ترین فاکتور در شیمی آب استخرها ست و بر تعادل دیگر مواد شیمیایی موجود در آب استخر تاثیر می گذارد. با این حال، عوامل دیگری نیز بر تعادل آب اثر می گذارند که در ادامه درباره آن ها و همچنین مقادیر بهینه و چگونگی حفظ آن ها صحبت خواهیم کرد.

مواد شیمیایی که معمولا برای نگهداری از آب استخر مورد استفاده قرار می گیرند:

  • مواد ضدعفونی کننده و گندزدا: برای از بین بردن ارگانیسم های مضر و آزاردهنده
  • سدیم کربنات (سودا اش، pH Plus): برای افزایش مقدار pH
  • سدیم بی سولفات (pH Minus): برای کاهش مقدار pH
  • تثبیت کننده کلر: برای جلوگیری از کاهش بیش از حد کلر
  • جلبک کش: برای از بین بردن جلبک های استخری و جلوگیری از رشد آنها
  • منعقد کننده ها / شفاف کننده ها: برای کمک به از بین بردن آلاینده ها و مواد اضافی

pH

مقدار pH، نشان دهنده میزان اسیدی بودن یا قلیائیت نسبی می باشد. pH، با مقیاسی از ۰ (اسید قوی) تا ۱۴ (قلیای قوی) مشخص می گردد و pH خنثی، ۷ می باشد. اگر pH آب استخر در محدوده ی ایده آل (بین ۷/۲ تا ۷/۶) باشد باعث تحریک پوست و چشم نمی شود و از این رو PH فاکتور مهمی در “شیمی آب” محسوب می شود کلر، بیشترین تاثیر را در گندزدایی آب دارد و تجهیزات و سطوح نیز دچار خوردگی شیمیایی نمی شوند.

اگر pH بسیار پایین باشد (زیر۷):

  • آب اسیدی خواهد شد.
  • سوزش چشم و خارش پوست ایجاد می شود.
  • باعث بروز خوردگی شیمیایی می شود (مثلاً المنت هیتر ممکن است دچار خوردگی شود مگر این که از جنس تیتانیوم باشد. همچنین پروانه پمپ و سایر اتصالات فلزی استخر نیز آسیب می بینند)
  • فلزات محلول باعث ایجاد لکه روی کاشی های دیواره ی استخر می شوند و همچنین، عاملی بسیار مهم در بر هم زدن تعادل شیمیایی آب هستند.
  • باعث از دست دادن سریع آلکالینیتی می شود.

اگر pH بسیار بالا باشد (بالای ۸):

  • عملکرد کلر، کند و بی اثر می شود.
  • باعث تغییر رنگ دیواره های استخر می شود.
  • آب استخر، ابری و کدر می شود.
  • فرآیند فیلتراسیون دچار مشکل می شود و ممکن است به اصطلاح خفگی(choking) رخ دهد.
  • ممکن است باعث سوزش چشم و خارش پوست شود.

قبل از این که مقدار pH را اندازه بگیریم و آن را در سطح مناسبی حفظ کنیم، لازم است به دو عامل دیگر که تاثیر زیادی بر مقدار pH  و تعادل آب که فاکتور های مهمی در شیمی آب هستند دارند نیز توجه کنیم:

قلیائیت کل (Total Alkalinity)

قلیائیت، میزان مقاومت آب در برابر تغییر pH است. قلیائیت کل، مقدار آلکالی (alkali) به شکل بی کربنات ها، کربنات ها و هیدروکسید های موجود در آب استخر می باشد. این پارامتر بر pH تاثیر گذاشته و آن را کنترل می کند.

مقدار قلیائیت کل آب استخر باید بین ۸۰ تا ۱۲۰ ppm باشد.

اگر قلیائیت کل بسیار بالا باشد:

  • تنظیم pH دشوار می شود.
  • اغلب باعث بالا رفتن pH می شود.
  • باعث کدر شدن آب، کاهش تاثیر ماده ی گندزدا و ایجاد مشکلاتی برای فیلتر می شود.

اگر قلیائیت کل بسیار پایین باشد:

  • pH ناپایدار شده و حفظ آن دشوار می شود.
  • زمانی که مواد شیمیایی یا ناخالصی ها وارد آب شوند pH به سرعت تغییر می کند.
  • ممکن است pH به سرعت افت کند که باعث خوردگی می شود.

چگونه قلیائیت کل بر مقدار pH تاثیر می گذارد؟

در شرایط اولیه، قلیائیت کل مانند یک بافر برای pH عمل می کند. اگر یک الاکلنگ را به عنوان شاخص pH تصور کنید و دو شخص هم وزن را در دو طرف الاکلنگ قرار دهید، تعادل الاکلنگ، pH خنثی را نشان می دهد. در این مثال، اشخاص نشان دهنده قلیائیت کل هستند و اگر یکی از اشخاص از الاکلنگ پیاده شوند، باعث تغییر زیادی در مقدار pH می شود. حالا، الاکلنگ دیگری را با ۱۰ نفر با وزن یکسان در هر طرف تصور کنید. pH باز هم در تعادل خواهد بود ولی در این حالت، اگر یکی از افراد از الاکلنگ پیاده شوند، به دلیل وجود ۹ نفر دیگر، تعادل به شدت حالت قبل تغییر نخواهد کرد یعنی pH آب به شدت قبل تغییر نمی کند. محصولاتی مانند TA PLUS (افزایش دهنده ی قلیائیت کل) وجود دارند که می توانید برای افزایش آلکالینیتی از آنها استفاده کنید.

سختی آب/ سختی کلسیم

سختی آب به مقدار کلسیم محلول در آب استخر بستگی دارد و یکی از پارامتر های شیمی آب محسوب می شود. بالا بودن میزان کلسیم در آب باعث افزایش رسوب شده و پایین بودن میزان آن نیز باعث ایجاد خوردگی در سطوح استخر و تجهیزات می گردد. سختی آب باید حداقل در مقدار ppm 200  نگه داشته شود. سختی آب را می توان با استفاده از افزایش دهنده سختی آب (Hardness Plus) افزایش داد. متاسفانه تنها راه کاهش سختی آب، رقیق کردن آب استخر می باشد.

بررسی آب استخر

برای اطمینان خاطر از این که استخر شما محیطی ایمن و بهداشتی است، لازم است که آب استخر در فواصل زمانی معین بررسی شود و در صورت نیاز، مواد شیمیایی مناسبی به آب اضافه گردد. شما باید روزانه آب استخر خود را هم از نظر بهداشتی و هم از نظر pH  بررسی نمایید. قلیائیت کل باید به صورت هفتگی و سختی آب نیز باید ماهیانه بررسی گردد.

محاسبه حجم آب استخر

لازم است حجم استخر شما محاسبه شود تا مقدار مواد شیمیایی مورد نیاز برای گندزدایی آب استخرتان مشخص گردد.

در صورتی که قلیائیت کل و سختی آب در محدوده ی ایده آل باشند، باید مقدار pH را بررسی کرده و آن را در محدوده تعریف شده (۷/۲ تا ۷/۶) حفظ کنید.

توجه: تمام مقادیر دوزها به ازای هر ۱۰۰۰ لیتر آب استخر است.

اگر pH بسیار پایین باشد (زیر ۷/۴):

هر روز، از ۱۰ گرم سدیم کربنات (pH Plus) به ازای هر ۱۰۰۰ لیتر آب استفاده کنید تا pH تا میزان ۷/۴ افزایش یابد.

اگر pH بسیار بالا باشد (بالای ۷/۶):

هر روز، از ۱۰ گرم اسید خشک (pH Minus) به ازای هر ۱۰۰۰ لیتر آب استفاده کنید تا pH تا میزان ۷/۶ افزایش یابد.

اشتراک گذاری

دانشنامه استخر

برای دریافت کتابچه الکترونیکی (eBook)فرم زیر را پر کنید!